ใช้หลักในฐานะส่วนประกอบเภสัชกรรมที่ใช้งานได้ในงานวิจัย โดยทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์สารสเตียรอยด์ที่มีคุณสมบัติต้านแร่คอร์ติซอยด์ (antimineralocorticoid) และต้านแอนโดรเจน (antiandrogenic) มีคุณค่าอย่างยิ่งในการพัฒนายาที่มุ่งเป้าไปยังความผิดปกติของฮอร์โมน เช่น ภาวะอัลโดสเตอโรนิสม์ (hyperaldosteronism) ความดันโลหิตสูง และภาวะที่เกี่ยวข้องกับการส่วนเกินของแอนโดรเจน เช่น ผมยาวเกิน (hirsutism) และสิว (acne) เนื่องจากมีโครงสร้างคล้ายกับสไปโรโนแลคโตน จึงแสดงความสัมพันธ์กับตัวรับสเตียรอยด์ ทำให้มีประโยชน์ในการศึกษาการจับตัวกับตัวรับและการยับยั้ง นอกจากนี้ ยังได้รับการศึกษาสำหรับการใช้งานที่เป็นไปได้ในงานวิจัยมะเร็งวิทยา โดยเฉพาะมะเร็งที่ไวต่อฮอร์โมน เช่น มะเร็งต่อมลูกหมาก ซึ่งการปรับเปลี่ยนเส้นทางสเตียรอยด์มีความสำคัญ การดัดแปลงแบบดีไฮโดร (dehydro) ช่วยเพิ่มความเสถียรทางเมแทบอลิซึม ซึ่งสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพและระยะเวลาการออกฤทธิ์ในการประยุกต์ใช้บำบัด