สารนี้มีการใช้งานหลักในด้านเคมียารักษาโรคในฐานะสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์โมเลกุลที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ มีโครงสร้างหลักเป็นไพรีมีดีนที่มีกลุ่มไดฟีนิลฟอสโฟรีลเมทิลที่ตำแหน่ง 5, ฟลูออโรฟีนิลที่ตำแหน่ง 4, ไอโซโพรพิลที่ตำแหน่ง 6 และเอ็น-เมทิลมีเทนซัลโฟนาไมด์ที่ตำแหน่ง 2 มักถูกนำมาใช้ในการพัฒนายับยั้งคินาส ซึ่งสำคัญต่อการรักษามะเร็งแบบกำหนดเป้าหมาย กลุ่มไดฟีนิลฟอสโฟรีลช่วยเพิ่มความสามารถในการจับกับเป้าหมายเอนไซม์เฉพาะ ในขณะที่ส่วนซัลโฟนาไมด์ช่วยในการจับไฮโดรเจนและปฏิสัมพันธ์กับเป้าหมายทางชีวภาพ ทำให้มีคุณค่าต่อกระบวนการค้นคว้ายา นอกจากนี้ คุณสมบัติโครงสร้าง เช่น ฟลูออโรฟีนิลและไอโซโพรพิล ยังช่วยในการปรับปรุงคุณสมบัติเภสัชจลนศาสตร์ เช่น ละลายน้ำและความเสถียรทางเมแทบอลิซึม นักวิจัยยังสำรวจการนำไปใช้ในการออกแบบยาสำหรับโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท เนื่องจากความสามารถในการปรับการโต้ตอบของโปรตีน รวมถึงศักยภาพในการพัฒนายาต้านการอักเสบหรือยาต้านจุลชีพ ความหลากหลายของสารนี้ทำให้เป็นส่วนประกอบสำคัญในการสร้างยารักษาใหม่