ใช้ในการวิจัยเนื่องจากมีปฏิกิริยากับตัวรับอะเซทิลโคลีนแบบนิโคตินิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเครื่องมือในการศึกษาการปล่อยโดพามีนและเส้นทางประสาทที่เกี่ยวข้องกับการเสพติด ถูกศึกษาสำหรับการใช้รักษาอาการติดนิโคตินเนื่องจากสามารถเลียนแบบผลกระทบบางอย่างของนิโคตินในขณะที่ลดอาการถอนยา แม้ว่าการทดลองทางคลินิกจะยังไม่นำไปสู่การอนุมัติยา นอกจากนี้ยังถูกสำรวจสำหรับคุณสมบัติกระตุ้นการหายใจ โดยเคยใช้ในอดีตเพื่อต่อต้านภาวะซึมเศร้าทางเดินหายใจ แสดงกิจกรรมในการข้ามกำแพงเลือด-สมอง ทำให้เกี่ยวข้องกับการศึกษาความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลาง รวมถึงการวิจัยที่อาจนำไปใช้ในโรคอัลไซเมอร์และโรคพาร์กินสัน ปัจจุบันยังไม่ได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้ทางคลินิกอย่างแพร่หลาย แต่ยังคงมีความน่าสนใจในเภสัชวิทยาประสาทและการวิจัยการใช้สารเสพติด