ใช้ในงานวิจัยและพัฒนาเพื่อศึกษาบทบาทของไซโตไคน์ IL-5 โดยเฉพาะในกระบวนการอักเสบที่เกี่ยวข้องกับโรคภูมิคุ้มกันผิดปกติ เช่น หอบหืดชนิดที่มีอีโอซิโนฟิลสูง ช่วยยับยั้งการทำงานของ IL-5 ซึ่งเป็นสารสื่อที่กระตุ้นการผลิตและการอยู่รอดของเซลล์อีโอซิโนฟิล ทำให้สามารถลดการอักเสบในเนื้อเยื่อที่เกิดจากอีโอซิโนฟิลได้ นิยมใช้เป็นมาตรฐานในการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของแอนติบอดีเป้าหมาย IL-5 รุ่นใหม่ในห้องปฏิบัติการ รวมถึงใช้ในระบบตรวจวัดต่างๆ เช่น ELISA หรือการตรวจสอบการตอบสนองของเซลล์ในโมเดลสัตว์ทดลอง