ใช้ในการรักษาโรคมะเร็งเซลล์บี เช่น โรคต่อมน้ำเหลืองไม่ใช่ฮอดจ์กิน (non-Hodgkin’s lymphoma) และโรคลูคีเมียชนิดลิมโฟไซติกเรื้อรัง (CLL) โดยจับกับแอนติเจน CD20 บนผิวเซลล์บี นำไปสู่การทำลายเซลล์ผ่านกลไกต่าง ๆ เช่น การทำลายเซลล์โดยการพึ่งพาแอนติบอดี (ADCC), การทำลายเซลล์โดยระบบคอมพ์ลีเมนต์ (CDC) และการเกิด apoptosis กำลังศึกษาการใช้ในโรคแพ้ภูมิตัวเอง เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (RA) และโรคเกล็ดเลือดต่ำจากภูมิคุ้มกัน (ITP) เนื่องจากสามารถกำจัดเซลล์บีที่ผิดปกติได้ นอกจากนี้ยังใช้เป็นมาตรฐานอ้างอิงในพัฒนายาไบโอซิมิลาร์และการสอบเทียบอิมมูโนแอสเซย์