ฟลาโวพิริดอลถูกพัฒนาขึ้นเป็นสารยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็ง โดยทำงานยับยั้งเอนไซม์กลุ่มไซคลิน-ดีพีนเดนท์ไคเนส (CDK) ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการควบคุมรอบการแบ่งตัวของเซลล์ ทำให้ฟลาโวพิริดอลสามารถหยุดการเติบโตของเซลล์มะเร็งได้ โดยเฉพาะในมะเร็งชนิดที่มีการแบ่งตัวเร็ว เช่น มะเร็งเม็ดเลือดขาว และมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ในงานวิจัยทางคลินิก ฟลาโวพิริดอลถูกใช้รักษาผู้ป่วยมะเร็งที่ดื้อต่อการรักษาแบบเดิม โดยเฉพาะผู้ป่วยที่มีภาวะเลือดขาวชนิด B-cell chronic lymphocytic leukemia (CLL) ที่ไม่ตอบสนองต่อเคมีบำบัดทั่วไป พบว่ามีประสิทธิภาพในการลดปริมาณเซลล์มะเร็งในเลือดและไขกระดูก นอกจากนี้ ฟลาโวพิริดอลยังมีศักยภาพในการใช้ร่วมกับยาเคมีบำบัดชนิดอื่น เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำลายเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะในมะเร็งปอด มะเร็งเต้านม และมะเร็งตับอ่อน อย่างไรก็ตาม ยังมีข้อจำกัดเรื่องผลข้างเคียง เช่น การระคายเคืองหลอดเลือด ภาวะลดลงของเม็ดเลือดขาว และปัญหาด้านการขับถ่ายยา ทำให้การใช้ยานี้ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมอย่างเข้มงวด