ใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบทางเภสัชกรรม โดยเฉพาะในกระบวนการพัฒนายาที่มีโครงสร้างอิมิดาโซลและไพเพอร์ซีน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการรักษาโรคทางระบบประสาทและโรคมะเร็ง สารนี้มีบทบาทสำคัญในการสร้างพันธะโควาเลนต์กับเป้าหมายของโปรตีน เนื่องจากหมู่โบรมีนทำหน้าที่เป็นหมู่ที่ถูกแทนที่ได้ง่ายในปฏิกิริยาแทนที่ของนิวคลีโอไฟล์ ขณะที่หมู่ tert-butoxycarbonyl (Boc) ช่วยป้องกันหมู่ไนโตรเจนไม่ให้ทำปฏิกิริยาในขั้นตอนกลาง ทำให้สามารถควบคุมการสังเคราะห์ได้อย่างแม่นยำ ส่วนหมู่คาร์บอกซิลิกแอซิดสามารถทำปฏิกิริยาต่อไปได้ เช่น การสร้างแอมไดด์ ซึ่งเป็นโครงสร้างสำคัญในโมเลกุลของยาหลายชนิด