Gap 26 ถูกใช้อย่างแพร่หลายในการวิจัยเพื่อศึกษาบทบาทของช่องว่างเชื่อมต่อที่อิงจาก connexin ในการสื่อสารระหว่างเซลล์ โดยเฉพาะในการทดลองเพื่อยับยั้งช่อง connexin 43 (Cx43) และ connexin 37 (Cx37) ซึ่งมีความสำคัญในกระบวนการทางสรีรวิทยาต่างๆ นักวิจัยใช้ Gap 26 เพื่อตรวจสอบผลกระทบต่อการส่งสัญญาณเซลล์ โดยเฉพาะในการศึกษาด้านหัวใจและหลอดเลือด ซึ่งช่วยให้เข้าใจการควบคุมการทำงานของหัวใจและการตอบสนองของหลอดเลือด นอกจากนี้ ยังนำมาใช้ในประสาทวิทยาศาสตร์เพื่อสำรวจผลกระทบของการยับยั้งช่องว่างเชื่อมต่อต่อกิจกรรมของเซลล์ประสาทและการทำงานของสมอง Gap 26 ยังถูกนำมาใช้ในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการสมานแผล การอักเสบ และมะเร็ง เนื่องจากช่องว่างเชื่อมต่อมีบทบาทในกระบวนการเหล่านี้ การประยุกต์ใช้ของมันให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเป้าหมายการรักษาที่เป็นไปได้สำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารระหว่างเซลล์ที่ผิดปกติ