ใช้อย่างแพร่หลายเนื่องจากคุณสมบัติต้านการอักเสบและยับยั้งระบบภูมิคุ้มกันที่แรง สารนี้ถูกนำไปใช้หลักในการรักษาโรคภูมิต้านตนเอง เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ ลูปัส และสเกลโรซิสหลายจุด ช่วยลดการอักเสบในโรคทางเดินหายใจ เช่น หอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) เมื่อให้ทางสูดดมหรือทางระบบ ในด้านโรคผิวหนัง ถูกผสมเป็นครีมและขี้ผึ้งเพื่อจัดการกับโรคผิวหนังอักเสบ ไซติก และปฏิกิริยาผิวหนังจากภูมิแพ้ เนื่องจากความสามารถในการหดตัวของหลอดเลือดและยับยั้งกิจกรรมของระบบภูมิคุ้มกันในผิวหนัง ยังใช้ในจักษุวิทยาสำหรับรักษาโรคตาอักเสบ เช่น อุเวไอติสและเยื่อบุตาอักเสบจากภูมิแพ้ นอกจากนี้ยังมีบทบาทในการจัดการปฏิกิริยาแพ้รุนแรงและมะเร็งบางชนิด โดยเฉพาะมะเร็งต่อมน้ำเหลืองและลูคีเมีย โดยการเหนี่ยวนำการตายของเซลล์โปรแกรม (apoptosis) ในเซลล์ภูมิคุ้มกันผิดปกติ เนื่องจากกิจกรรมทางชีวภาพที่แรง การใช้ยาและระยะเวลาจึงถูกควบคุมอย่างระมัดระวังเพื่อลดผลข้างเคียง เช่น การยับยั้งต่อมหมวกไต การสูญเสียมวลกระดูก และความเสี่ยงต่อการติดเชื้อที่เพิ่มขึ้น