ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรม โดยเฉพาะในการศึกษาฤทธิ์ต้านมะเร็ง เนื่องจากมีโครงสร้างคล้ายแอนทราไซคลิน ซึ่งเป็นกลุ่มยาที่ใช้ในการรักษาโรคมะเร็งมาอย่างยาวนาน สารนี้แสดงฤทธิ์ยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็งได้ในระดับเซลล์ โดยออกฤทธิ์ผ่านการแทรกตัวลงในดีเอ็นเอ และยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ท็อพอิซอเมอเรส II ทำให้ดีเอ็นเอไม่สามารถจำลองตัวเองได้อย่างถูกต้อง ส่งผลให้เซลล์มะเร็งตาย นิยมใช้ในห้องปฏิบัติการเพื่อศึกษาชีวกลศาสตร์ของเซลล์มะเร็ง และประเมินประสิทธิภาพของสารประกอบใหม่ที่อาจพัฒนาเป็นยารักษามะเร็งในอนาคต ยังไม่มีการใช้ในทางคลินิกอย่างแพร่หลาย เนื่องจากอยู่ในขั้นตอนการวิจัยและพัฒนา