โบเซพรีเวียร์ใช้หลักในการรักษาการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซี (HCV) ชนิดเรื้อรัง โดยเฉพาะจีโนไทป์ 1 เป็นตัวยับยั้งโปรติเอสที่ทำงานโดยการยับยั้งเอนไซม์ HCV NS3/4A serine protease ซึ่งจำเป็นสำหรับการจำลองไวรัส มักสั่งจ่ายร่วมกับยาต้านไวรัสอื่นๆ เช่น peginterferon alfa และ ribavirin เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและลดความเสี่ยงของการดื้อยา การบำบัดแบบรวมนี้ช่วยลดปริมาณไวรัสในผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญ ปรับปรุงการทำงานของตับ และลดความก้าวหน้าของโรคตับ รวมถึงตับแข็งและมะเร็งตับ มีประโยชน์โดยเฉพาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาก่อนหน้า หรือที่กำเริบหลังการรักษาเริ่มต้น การใช้ช่วยให้บรรลุ sustained virologic response (SVR) ซึ่งถือเป็นการรักษาหายในหลายกรณี อย่างไรก็ตาม ต้องเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิดเนื่องจากผลข้างเคียงที่อาจเกิด เช่น โลหิตจาง อ่อนเพลีย และปัญหาทางเดินอาหาร ด้วยการเกิดขึ้นของยาต้านไวรัส direct-acting ใหม่ๆ การใช้โบเซพรีเวียร์ลดลง แต่ยังคงเป็นตัวเลือกสำคัญในสถานการณ์ทางคลินิกบางอย่าง โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีทรัพยากรจำกัดที่ยาใหม่ อาจไม่พร้อมใช้งาน