สารประกอบนี้ใช้หลัก ๆ ในด้านการส่งยาแบบกำหนดเป้าหมาย โดยเฉพาะในการพัฒนาคอนจูเกตของแอนติบอดีและยา (ADCs) โดยทำหน้าที่เป็นระบบลิงเกอร์-เพโหลด ซึ่งโมเลกุลนี้เชื่อมต่อสารที่เป็นพิษต่อเซลล์กับแอนติบอดีโมโนโคลนอล ทำให้สามารถส่งยาไปยังเซลล์มะเร็งได้อย่างแม่นยำ โครงสร้างทางเคมีประกอบด้วยช่องว่าง polyethylene glycol (PEG) ซึ่งช่วยเพิ่มความสามารถในการละลายและความเสถียร และลิงเกอร์ที่สามารถตัดขาดได้ซึ่งจะปล่อยเพโหลดยาที่ใช้งานได้เมื่อถึงจุดหมาย การประยุกต์ใช้นี้มีความสำคัญในมะเร็งวิทยา เนื่องจากช่วยลดผลข้างเคียงนอกเป้าหมายและปรับปรุงประสิทธิภาพการรักษา นอกจากนี้ สารประกอบนี้ยังใช้ใน proteolysis-targeting chimeras (PROTACs) สำหรับการสลายโปรตีนแบบกำหนดเป้าหมาย ซึ่งมีศักยภาพในการรักษาโรคที่เกิดจากการแสดงออกของโปรตีนที่ผิดปกติ