สารเคมีนี้ใช้หลักในการวิทยาศาสตร์วัสดุ โดยเฉพาะในการพัฒนาโพลิเมอร์เชิงประสานและโครงสร้างโลหะ-อินทรีย์ (MOFs) โครงสร้างที่มีไนโตรเจนหลายอณูช่วยให้ทำหน้าที่เป็นลิแกนด์ที่หลากหลาย สร้างคอมเพล็กซ์ที่เสถียรกับไอออนโลหะต่างๆ คอมเพล็กซ์เหล่านี้มักถูกสำรวจสำหรับศักยภาพในการเก็บก๊าซ กระบวนการแยก และการเร่งปฏิกิริยา เนื่องจากมีโครงสร้างรูพรุนและปรับแต่งได้

นอกจากนี้ ยังนำไปใช้ในสังเคราะห์อินทรีย์เป็นบล็อกก่อสร้างสำหรับสารประกอบเฮเทอโรไซคลิกที่ซับซ้อนมากขึ้น โครงสร้างไตรอาซอลและไพริดีนทำให้เป็นสารตั้งต้นที่มีคุณค่าในการออกแบบยาและสารเคมีเกษตร ซึ่งโครงสร้างดังกล่าวมักเป็นปัจจัยสำคัญต่อกิจกรรมทางชีวภาพ

ในการวิจัย ยังมีการศึกษาศักยภาพในการสร้างวัสดุเรืองแสง ซึ่งอาจใช้ในเซ็นเซอร์หรืออุปกรณ์ออปโตอิเล็กทรอนิกส์ ความสามารถในการโต้ตอบกับแสงและก่อตัวคอมเพล็กซ์ที่เสถียรกับโลหะทำให้เป็นตัวเลือกสำหรับพัฒนาวัสดุฟังก์ชันนัลขั้นสูง นอกจากนี้ ยังใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบเชิงซ้อนที่มีศักยภาพเป็นตัวยับยั้งเอนไซม์ โดยเฉพาะในเคมีเภสัชกรรมสำหรับยาต้านมะเร็งหรือยาต้านจุลินทรีย์ และในเคมีวิเคราะห์เพื่อตรวจวัดโลหะด้วยความไวและความจำเพาะสูง