เคมีภัณฑ์นี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์และวิทยาศาสตร์วัสดุ เนื่องจากคุณสมบัติโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ มันทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบหลักในการสังเคราะห์เซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์ขั้นสูง ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในการพัฒนาไดโอดเรืองแสงอินทรีย์ (OLEDs) และเซลล์โฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPV) แกนไตรazin และกลุ่ม biphenyl aldehyde ของมันช่วยในการก่อตัวของวัสดุขนส่งประจุที่เสถียรและมีประสิทธิภาพ ส่งเสริมประสิทธิภาพของอุปกรณ์เหล่านี้ นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการสร้างโครงสร้างอินทรีย์พรุน ซึ่งใช้สำหรับการเก็บก๊าซ การแยก และการเร่งปฏิกิริยา ความสามารถในการก่อตัวเครือข่ายที่ชัดเจนทำให้มีคุณค่าในการออกแบบวัสดุที่มีคุณสมบัติเฉพาะสำหรับการใช้งานอุตสาหกรรมเฉพาะ