ใช้ในอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์เป็นส่วนประกอบหลักสำหรับโพลิเมอร์คอนจูเกตและโมเลกุลขนาดเล็กในเซลล์แสงอาทิตย์อินทรีย์และทรานซิสเตอร์สนามไฟฟ้า คุณสมบัติที่ขาดอิเล็กตรอนช่วยเพิ่มคุณสมบัติการขนส่งประจุ ทำให้มีคุณค่าในการออกแบบวัสดุประเภท donor-acceptor ยังใช้ในโพรบฟลูออเรสเซนต์และเซ็นเซอร์เนื่องจากมีอิมมิชชันที่แรงและความสามารถในการโต้ตอบกับโมเลกุลทางชีวภาพ นิยมใช้ในปฏิกิริยาคัปปลิง Suzuki และ Knoevenagel เพื่อขยาย π-conjugation สำหรับการใช้งาน optoelectronic นอกจากนี้ยังใช้ในงานวิจัยด้านวัสดุอินทรีย์ โดยเฉพาะในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีคุณสมบัติเป็นเซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์ เนื่องจากโครงสร้างของมันสามารถช่วยเพิ่มการนำไฟฟ้าและเสถียรภาพของวัสดุ นิยมนำไปใช้ในการพัฒนาเซลล์แสงอาทิตย์อินทรีย์ (organic solar cells) และทรานซิสเตอร์อินทรีย์ (organic transistors) และเป็นสารตั้งต้นที่สำคัญในการสร้างโพลิเมอร์นำไฟฟ้าที่มีประสิทธิภาพสูง และสามารถปรับเปลี่ยนคุณสมบัติทางอิเล็กทรอนิกส์ได้โดยการดัดแปลงทางเคมี