สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้หลักในการพัฒนาวัสดุขั้นสูง โดยเฉพาะในสาขาอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ โครงสร้างของมันเหมาะสมสำหรับการสังเคราะห์เซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์ ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในอุปกรณ์ เช่น ไดโอดเรืองแสงอินทรีย์ (OLEDs) และโฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPVs) ความสามารถของสารในการก่อตัวเป็นฟิล์มบางที่เสถียรและเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและสมรรถนะของอุปกรณ์เหล่านี้ นอกจากนี้ ยังมีการสำรวจการนำไปใช้ในการสร้างโครงข่ายโลหะ-อินทรีย์ (MOFs) โดยซึ่งกลุ่มคาร์บอกซิลหลายกลุ่มช่วยให้เกิดโครงสร้างพรุนที่มีศักยภาพในการเก็บก๊าซ การแยกก๊าซ และการเร่งปฏิกิริยา คุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของมันยังทำให้เป็นผู้สมัครสำหรับการใช้ในเซ็นเซอร์และเป็นหน่วยย่อยพื้นฐานสำหรับสถาปัตยกรรมโมเลกุลที่ซับซ้อนในเทคโนโลยีชีวภาพนาโน