สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้หลักในการพัฒนาวัสดุขั้นสูง โดยเฉพาะในสาขาอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ โดยทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบหลักในการสังเคราะห์เซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในไดโอดแสงสว่างอินทรีย์ (OLEDs) และเซลล์โฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPV) โครงสร้างของสารช่วยให้การขนส่งประจุมีประสิทธิภาพ ทำให้มีคุณค่าในการยกระดับประสิทธิภาพของอุปกรณ์เหล่านี้ นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการสร้างโครงข่ายโลหะ-อินทรีย์ (MOFs) ซึ่งโครงสร้างที่แข็งและเรียบช่วยเพิ่มความเสถียรและความพรุนของโครงสร้าง สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการเก็บก๊าซ การแยกสาร และการเร่งปฏิกิริยา (catalysis) ความสามารถในการก่อตัวโครงสร้างผลึกที่ชัดเจนยังมีประโยชน์ในการศึกษาการประกอบตัวเองของโมเลกุล (molecular self-assembly) และวิศวกรรมผลึก (crystal engineering) นอกจากนี้ สารนี้ยังมีบทบาทในวัสดุไวแสง (photoresponsive materials) สำหรับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และเซ็นเซอร์ รวมถึงการศึกษาเพื่อการเก็บพลังงาน (energy storage) ในอนาคต