สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้เป็นหลักในสาขาเคมีทางการแพทย์และการพัฒนายา โดยทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์โมเลกุลที่มีกิจกรรมทางชีวภาพหลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสารที่มุ่งเป้าไปยังความผิดปกติทางระบบประสาท โครงสร้างสไปโรไซคลิกของมันทำให้เป็นโครงสร้างย่อยที่มีคุณค่าสำหรับการออกแบบสารประกอบที่โต้ตอบกับตัวรับเฉพาะในสมอง เช่น ตัวรับที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเจ็บปวดหรือการควบคุมอารมณ์ นอกจากนี้ ยังมีการสำรวจศักยภาพของมันในการสร้างตัวแทนบำบัดใหม่สำหรับภาวะต่าง ๆ เช่น ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท โครงสร้างทางเคมีที่เป็นเอกลักษณ์ของมันช่วยให้สามารถปรับแต่งเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและความจำเพาะของยาได้