สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาเคมีทางการแพทย์และการวิจัยเภสัชภัณฑ์ โดยทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์โมเลกุลที่ออกฤทธิ์ทางชีวภาพต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มุ่งเป้าไปยังโรคทางระบบประสาทและจิตเวช โครงสร้างของมันมักถูกนำรวมเข้าไปในการพัฒนายาใหม่ที่โต้ตอบกับตัวรับเฉพาะในสมอง เช่น ตัวรับเซโรโทนินหรือโดพามีน ทำให้มีคุณค่าต่อการสร้างการรักษาสำหรับภาวะเช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล และโรคจิตเภท นอกจากนี้ โครงสร้างสไปโรไซคลิกของมันยังช่วยเพิ่มความเสถียรและการดูดซึมทางชีวภาพของสารประกอบที่ได้ ส่งเสริมศักยภาพในฐานะยารักษา นักวิจัยยังสำรวจการใช้ในการออกแบบสารประกอบใหม่สำหรับการจัดการความเจ็บปวดและโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท