ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นโครงสร้างหลัก (structural scaffold) ในการพัฒนาโมเลกุลที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โครงสร้างสไปโรไซคลิกของสารนี้ให้ความซับซ้อนแบบสามมิติที่ช่วยเพิ่มความจำเพาะในการจับ (binding selectivity) และความเสถียรทางเมแทบอลิซึมในตัวยาที่เป็นผู้สมัครพัฒนา (drug candidates) โดยทั่วไปแล้วถูกนำไปสำรวจในการออกแบบยาเอเยนต์ระบบประสาทส่วนกลาง (central nervous system agents) และตัวยับยั้งเอนไซม์ (enzyme inhibitors) เนื่องจากมีคุณสมบัติเภสัชจลนศาสตร์ (pharmacokinetic properties) ที่เหมาะสม นอกจากนี้ยังถูกนำไปใช้ในด้านเกษตรเคมีสำหรับพัฒนายาฆ่าแมลงชนิดใหม่ที่มีประสิทธิภาพสูงขึ้นและปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่า และทำหน้าที่เป็นสารกลาง (intermediate) ในการสังเคราะห์สารประกอบเฮเทอโรไซคลิกที่ซับซ้อนสำหรับการประยุกต์ใช้ในวิทยาศาสตร์วัสดุ (materials science applications) โดยเฉพาะโครงสร้างสไปโร[ไซโคลโพรเพน-1,1'-ไอโซอินโดลิน]-3'-โอน ที่ช่วยเพิ่มศักยภาพในการพัฒนายารักษาอาการซึมเศร้าและวิตกกังวลผ่านการจับเฉพาะต่อตัวรับในสมอง