ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นสำคัญในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มยาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นสารออกฤทธิ์ในยารักษาโรคทางระบบประสาท เช่น โรคทางจิตเวช ภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือโรคอัลไซเมอร์ สารนี้มีโครงสร้างสไปโรไซคลิกที่ช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นเชิงโครงสร้าง (conformational rigidity) ทำให้มีคุณค่าในการออกแบบลิแกนด์รับเซอร์ที่เลือกเฉพาะ และช่วยเพิ่มความสามารถในการข้ามเกราะเลือด-สมอง เหมาะสำหรับการพัฒนายาที่ต้องการออกฤทธิ์ที่สมอง นอกจากนี้ อนุพันธ์ของสารนี้ยังถูกศึกษาสำหรับคุณสมบัติเสริมการทำงานของสมอง (cognitive-enhancing) และป้องกันเซลล์ประสาท (neuroprotective) รวมถึงใช้เป็นตัวกลางในการสร้างสารอนุพันธ์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างกับกิจกรรมทางเภสัชภาพ (SAR)