ใช้อย่างแพร่หลายในงานเพาะเลี้ยงเซลล์ โดยเฉพาะในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการส่งสัญญาณในเซลล์ การตายของเซลล์แบบโปรแกรม (apoptosis) และการเพิ่มจำนวนเซลล์ (proliferation) มีบทบาทสำคัญในการวิจัยการเผาผลาญสฟิงโกไลปิด เนื่องจากทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้นของสฟิงโกไลปิดที่มีกิจกรรมทางชีวภาพ เช่น เซราไมด์ (ceramide) และสฟิงโกซีน-1-ฟอสเฟต (sphingosine-1-phosphate) ใช้บ่อยในการวิจัยระบบประสาทสำหรับการจำลองเส้นทางที่เกี่ยวข้องกับลิพิดในเซลล์ประสาทและเซลล์กลีอัล (glial cells) ยังนำไปใช้ในการศึกษาด้านผิวหนังสำหรับการทำงานของเกราะป้องกันผิวและการแยกตัวของชั้นหนังกำพร้า (epidermal differentiation) เนื่องจากมีอยู่ในลิพิดธรรมชาติของผิวหนัง มักถูกเพิ่มลงในอาหารเลี้ยงเชื้อสำหรับเซลล์ชนิดพิเศษที่ต้องการสารเสริมลิพิดเพื่อการเจริญเติบโตและการทำงานที่เหมาะสม นอกจากนี้ ยังใช้เป็นมาตรฐานในการวิเคราะห์สารสฟิงโกไลปิดในตัวอย่างชีวภาพ