ใช้ในอุตสาหกรรมเคมีเป็นตัวเชื่อมผิว (coupling agent) เพื่อเพิ่มการยึดเกาะระหว่างวัสดุอนินทรีย์ เช่น แก้ว ซิลิกา หรือโลหะ กับวัสดุอินทรีย์ เช่น เรซิน หรือพลาสติก โดยเฉพาะในระบบเรซินอีพอกซีและซิลิโคน

นิยมใช้ในกระบวนการผลิตไฟเบอร์กลาส คอมโพสิต และวัสดุเคลือบผิว เพื่อปรับปรุงความทนทานต่อความชื้นและความแข็งแรงของวัสดุ

นอกจากนี้ยังใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์โพลีเมอร์ที่มีคุณสมบัติพิเศษ เช่น วัสดุโฟโตรีซิสท์ในอุตสาหกรรมไมโครอิเล็กทรอนิกส์ และวัสดุเคลือบที่มีความสามารถยึดติดได้ดีบนพื้นผิวซิลิกา