ใช้เป็นสารปรับสภาพผิวในสารเคลือบและกาวเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติกันน้ำและการยึดเกาะบนพื้นผิวอนินทรีย์ ช่วยเพิ่มความทนทานและความต้านทานสภาพอากาศในวัสดุก่อสร้าง เช่น แก้ว เซรามิก และคอนกรีต โดยการสร้างชั้นป้องกันที่กันน้ำ ใช้อย่างแพร่หลายในสูตรซีลแลนต์และสารกันน้ำ เนื่องจากความสามารถในการยึดติดกับพื้นผิวในขณะที่ไล่ความชื้น นอกจากนี้ยังใช้ในการผลิตสารปล่อยแบบซิลิโคนและในวัสดุคอมโพสิตเพื่อปรับปรุงความเข้ากันได้ระหว่างโพลิเมอร์อินทรีย์และสารเติมเต็มอนินทรีย์