4α-Phorbol-12,13-didecanoate เป็นอนุพันธ์ที่ไม่กระตุ้นฤทธิ์ของเอสเตอร์ฟอร์บอล ใช้หลักในการวิจัยทางชีวการแพทย์เป็นสารควบคุมเชิงลบ (negative control) ในการศึกษาเส้นทางการส่งสัญญาณภายในเซลล์ โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับโปรตีนคินาสซี (Protein Kinase C: PKC) ต่างจากไอโซเมอร์ 4β ซึ่งมีฤทธิ์กระตุ้น PKC และส่งเสริมการเกิดมะเร็ง ไอโซเมอร์ 4α ไม่สามารถเลียนแบบไดอะซิลกลีเซอรอล (DAG) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงไม่มีฤทธิ์ทางชีวภาพในการกระตุ้น PKC หรือส่งเสริมการเติบโตของเซลล์ผิดปกติ ใช้ในแบบจำลองทดลองเพื่อแยกแยะผลกระทบเฉพาะที่เกิดจาก PKC จากการตอบสนองที่ไม่เฉพาะเจาะจงในการศึกษาการส่งสัญญาณ การอักเสบ การปรับเปลี่ยนการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน กลไกการเกิดมะเร็ง และการเพิ่มจำนวนเซลล์ นิยมใช้ในงานทดลองในหลอดทดลองเพื่อประเมินความจำเพาะของผลจากเอสเตอร์ฟอร์บอลต่อการความแตกต่างหรือการกระตุ้นของเซลล์ต่างๆ รวมถึงเซลล์ภูมิคุ้มกันและเซลล์มะเร็ง การขาดฤทธิ์ทางชีวภาพทำให้เป็นสารควบคุมที่มีคุณค่าในงานทดลอง แม้ยังต้องจัดการด้วยความระมัดระวัง