สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาเคมีเภสัชกรรม เนื่องจากมีคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาที่มีศักยภาพ มันถูกศึกษาสำหรับบทบาทในฐานะตัวปรับตัวรับเซโรโทนิน ซึ่งทำให้เป็นผู้สมัครสำหรับการพัฒนายาเพื่อรักษาโรคของระบบประสาทส่วนกลาง การประยุกต์ใช้ขยายไปยังการวิจัยที่มุ่งเน้นไปที่ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และภาวะอารมณ์อื่นๆ ที่การปรับเส้นทางเซโรโทนินมีความสำคัญ นอกจากนี้ คุณสมบัติโครงสร้างของมันทำให้เป็นโครงสร้างพื้นฐานที่มีคุณค่าสำหรับการออกแบบสารประกอบใหม่ที่มีประสิทธิภาพและความเลือกสรรที่ดีขึ้นในการค้นพบยา นักวิจัยยังสำรวจศักยภาพของมันในการรักษาโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท โดยพิจารณาจากการโต้ตอบกับตัวรับเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับภาวะดังกล่าว การศึกษายังอยู่ในขั้นตอนการทดลองและวิจัยเพื่อหาประสิทธิภาพและความปลอดภัยก่อนนำไปใช้ในมนุษย์