SB 204741 เป็นสารยับยั้งตัวรับ 5-HT2B อย่างจำเพาะเจาะจง ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในการวิจัยทางเภสัชวิทยาเพื่อศึกษากลุ่มย่อยของตัวรับเซโรโทนิน สารนี้มีคุณค่าอย่างยิ่งในการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะไฟโบรซิสของหัวใจ เนื่องจากการกระตุ้นตัวรับ 5-HT2B มีความเชื่อมโยงกับการเพิ่มจำนวนเซลล์ลิ้นหัวใจและการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อไฟโบติก นักวิจัยใช้ SB 204741 เพื่อยับยั้งตัวรับเหล่านี้และประเมินผลกระทบต่อเนื่องในแบบจำลองเซลล์และสัตว์ทดลอง ซึ่งช่วยชี้แจงบทบาทของ 5-HT2B ในการดำเนินของโรค

นอกจากนี้ สารนี้ยังถูกนำมาใช้ในการศึกษาระบบประสาทวิทยาเพื่อแยกแยะหน้าที่ของกลุ่มย่อยตัวรับ 5-HT2 โดยเฉพาะในงานทดลองพฤติกรรมและเคมีประสาทที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมอารมณ์ ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า ด้วยความจำเพาะเจาะจงของมัน SB 204741 ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์แยกร่องรอยการตอบสนองที่เกิดจาก 5-HT2B ได้จากตัวรับที่ใกล้เคียง เช่น 5-HT2A และ 5-HT2C

เพิ่มเติม สารประกอบนี้ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการพัฒนายา โดยเฉพาะในการประเมินโปรไฟล์ความปลอดภัยของยาใหม่ที่อาจกระตุ้นตัวรับ 5-HT2B โดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งเป็นความกังวลที่เชื่อมโยงกับภาวะลิ้นหัวใจผิดปกติ (valvulopathy) โดยการให้ SB 204741 ร่วมกับยา นักวิจัยสามารถระบุได้ว่าผลกระทบต่อหัวใจที่สังเกตเห็นนั้นเกิดจากเส้นทางนี้หรือไม่

โดยรวมแล้ว สารนี้เป็นเครื่องมือวิจัยที่สำคัญในการทำความเข้าใจบทบาทของตัวรับ 5-HT2B ในระบบประสาทและระบบหัวใจหลอดเลือด แต่ยังไม่มีการนำมาใช้ทางคลินิกในการรักษาผู้ป่วย