ใช้ในงานวิจัยทางชีวเคมีและเภสัชวิทยาเพื่อศึกษาบทบาทของเซโรโทนินในระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในการควบคุมอารมณ์ การนอนหลับ และพฤติกรรม นิยมใช้ในรูปแบบของสารตั้งต้นหรือสารอ้างอิงในการวิเคราะห์ปริมาณเซโรโทนินในตัวอย่างชีวภาพ เช่น พลาสมาหรือเนื้อเยื่อสมอง นอกจากนี้ยังใช้ในการพัฒนาวิธีการวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการ เช่น การตรวจวัดด้วยเทคนิค HPLC หรือ ELISA ซึ่งช่วยให้เข้าใจกลไกของโรคทางจิตเวช เช่น ซึมเศร้า วิตกกังวล และโรควิตถี รวมถึงการประเมินประสิทธิภาพของยาที่ออกฤทธิ์ต่อตัวรับเซโรโทนิน