สารนี้ใช้หลักในการวิจัยทางเภสัชกรรมในฐานะสารกระตุ้น (agonist) ที่แรงและเลือกเฉพาะต่อตัวรับเซโรโทนิน 5-HT2A และ 5-HT2C ความสัมพันธ์สูงกับตัวรับเหล่านี้ทำให้มีคุณค่าในการศึกษากลไกทางระบบประสาทที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ การรับรู้ และการรับรู้ทางปัญญา มักใช้ในการศึกษาพฤติกรรมและทางเคมีประสาทเพื่อตรวจสอบบทบาทของการส่งสัญญาณเซโรโทนินในภาวะทางจิตเวช เช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล และโรคจิตเภท

เนื่องจากมีโครงสร้างแบบเอนแอนติโอเมอร์ (S) จึงแสดงกิจกรรมทางชีวภาพที่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับแบบเรซิเมต ทำให้เหมาะสำหรับการกระตุ้นตัวรับอย่างแม่นยำในแบบจำลองทดลอง โครงสร้างที่มีหมู่เมทอกซีและวงแหวนไทโอเฟนช่วยเพิ่มความสามารถในการข้ามเกราะเลือด-สมอง (blood-brain barrier) และเพิ่มความจำเพาะต่อเป้าหมายทางชีวภาพ นอกจากนี้ยังใช้ในการศึกษาความสัมพันธ์โครงสร้าง-กิจกรรม (SAR) เพื่อพัฒนาสาร psychoactive ใหม่และประเมินโปรไฟล์เภสัชวิทยาของสารเหล่านั้น

โดยรวม สารนี้มีความสำคัญในด้านการวิจัยและพัฒนายาใหม่สำหรับโรคทางจิตเวชและระบบประสาท แต่ยังไม่มีการใช้งานในทางคลินิกโดยตรงในปัจจุบัน