ใช้ในงานวิจัยทางชีววิทยาและเภสัชวิทยาเป็นหลัก โดยเฉพาะในการศึกษาเกี่ยวกับระบบประสาทส่วนกลาง เนื่องจากสารนี้มีฤทธิ์เป็นสารกระตุ้นตัวรับเซโรโทนิน (serotonin receptor agonist) โดยเฉพาะตัวรับชนิด 5-HT2 และ 5-HT3 ซึ่งช่วยให้เข้าใจบทบาทของเซโรโทนินในพฤติกรรม การควบคุมอารมณ์ และการเคลื่อนไหว นิยมใช้ในแบบจำลองสัตว์ทดลองเพื่อศึกษาอาการคลื่นไส้ อาเจียน หรือความผิดปกติของการเคลื่อนไหว และยังนำไปใช้ตรวจสอบฤทธิ์ของยาต้านอาเจียนหรือยาที่มีผลต่อระบบเซโรโทนิน นอกจากนี้ ยังมีการใช้ในงานวิจัยเกี่ยวกับโรคทางระบบประสาท เช่น โรคพาร์กินสัน หรือภาวะซึมเศร้า เพื่อประเมินกลไกการทำงานของสารสื่อประสาทและประสิทธิภาพของยาใหม่ๆ ที่พัฒนาขึ้น