สารนี้ถูกใช้ในการวิจัยเป็นลิแกนด์ (ligand) ที่มีศักยภาพสูงและเลือกสรรเฉพาะสำหรับตัวรับเซโรโทนิน 5-HT1A ซึ่งมีศักยภาพในการใช้เป็นสารออกฤทธิ์ทางจิตเวช โดยเฉพาะในด้านการรักษาภาวะซึมเศร้าและอาการวิตกกังวล เนื่องจากมีโครงสร้างที่สามารถจับกับตัวรับ 5-HT1A ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ช่วยปรับสมดุลของระบบเซโรโทนินในสมอง

การศึกษาในสัตว์ทดลองแสดงให้เห็นว่า สารนี้มีฤทธิ์ลดอาการซึมเศร้าและลดความเครียดได้โดยไม่ก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่รุนแรง เช่น การเคลื่อนไหวผิดปกติหรืออาการง่วงซึมในระดับที่สูงเกินไป ซึ่งถือเป็นข้อได้เปรียบเมื่อเทียบกับยากลุ่มอื่นที่ใช้รักษาภาวะเดียวกัน

นอกจากนี้ สารดังกล่าวยังถูกพิจารณาในการศึกษาวิจัยด้านระบบประสาท เช่น การศึกษาเกี่ยวกับกลไกการทำงานของตัวรับ 5-HT1A และการพัฒนายาใหม่ที่มีเป้าหมายเฉพาะเจาะจง เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและลดผลข้างเคียงในการรักษาโรคทางจิตเวช มักใช้ในรูปแบบที่มีรังสีกำกับ (radiolabeled) สำหรับการทดสอบการจับกับตัวรับ (receptor binding assays) และการถ่ายภาพสมอง (neuroimaging) เพื่อทำแผนที่การกระจายตัวของตัวรับเซโรโทนินในสมอง นอกจากนี้ยังถูกสำรวจในการพัฒนายารักษาที่มุ่งเป้าไปยังระบบประสาทส่วนกลางเนื่องจากสามารถข้ามกำแพงเลือด-สมอง (blood-brain barrier) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ