ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีศักยภาพในการออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในกลุ่มสารที่มีโครงสร้างพิเพอร์อซีน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการพัฒนายาต้านจิตประดิษฐ์ ยาต้านอาการซึมเศร้า และยาแก้โรควิตกกังวล นอกจากนี้ยังใช้เป็นตัวกลางในการสร้างสารนำร่อง (lead compound) สำหรับการออกแบบยาใหม่ที่มีเป้าหมายเป็นตัวรับเฉพาะในสมอง เช่น ตัวรับโดพามีนและเซโรโทนิน ด้วยโครงสร้างที่มีทั้งวงควิโนลีนและพิเพอร์อซีน ทำให้มีคุณสมบัติในการผ่านเกราะเลือดและสมองได้ดี ส่งผลให้เหมาะสมสำหรับการพัฒนายาที่ต้องออกฤทธิ์ในระบบประสาทส่วนกลาง