ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น สารที่มีผลต่อตัวรับโดพามีนหรือสารสื่อประสาทอื่น ๆ นิยมใช้ในขั้นตอนการพัฒนาโมเลกุลใหม่เพื่อคัดเลือกสารที่มีศักยภาพในการรักษาโรคทางระบบประสาท เช่น โรคซึมเศร้า โรคจิต หรือภาวะเสพติด เนื่องจากโครงสร้างมีลักษณะคล้ายพายโรลิดีน ซึ่งพบได้บ่อยในสารออกฤทธิ์ประเภทสติมิวเลนต์หรือโมดูเลเตอร์ของช่องไอออน มักใช้ในระดับห้องปฏิบัติการเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างกับกิจกรรมทางชีวภาพ (SAR)