เคมีภัณฑ์นี้ใช้หลักในการวิจัยและพัฒนายา โดยเฉพาะในการสังเคราะห์สารประกอบยาใหม่ โครงสร้างของมันที่มีกลุ่มไซยาโนและวงแหวนพิรโรล ทำให้เป็นตัวกลางที่มีคุณค่ากในการสร้างโมเลกุลที่มีคุณสมบัติบำบัดที่เป็นไปได้ มันมักใช้ในการออกแบบตัวยับยั้งที่กำหนดเป้าหมายเอนไซม์หรือตัวรับเฉพาะ สนับสนุนการพัฒนาการรักษาโรคต่างๆ นอกจากนี้ คุณสมบัติทางเคมีที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้เหมาะสำหรับใช้ในการสังเคราะห์อินทรีย์ ซึ่งสามารถรวมเข้าในโครงสร้างที่ซับซ้อนมากขึ้นสำหรับการศึกษาเพิ่มเติมและการประยุกต์ใช้ในเคมียารักษา