ใช้เป็นสารตั้งต้นหลักในการสังเคราะห์ยา โดยเฉพาะในการพัฒนายาต้านการอักเสบและยาแก้ปวด โครงสร้างของมันช่วยในการออกแบบโมเลกุลที่เล็งเป้าไปที่เอนไซม์ไซโคลออกซิเจเนส (COX) ทำให้มีคุณค่าในการสร้างยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) หมวดหมู่กรดคาร์บอกซิลิกและเอเทอร์อะโรมาติกของสารประกอบนี้ช่วยให้สามารถดัดแปลงเพื่อเพิ่มการดูดซึมทางชีวภาพ (bioavailability) และความจำเพาะ (selectivity) นอกจากนี้ยังใช้ในงานวิจัยเคมียารักษาเพื่อการศึกษาความสัมพันธ์โครงสร้าง-กิจกรรม (SAR) ที่มุ่งเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพการรักษาและลดผลข้างเคียงในการจัดการความเจ็บปวดและการรักษาโรคอักเสบ