สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาเคมียา โดยทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์ยาต่างๆ โครงสร้างของมันมีคุณค่าอย่างยิ่งในการพัฒนาสารยับยั้งตัวรับอะดีโนซีน ซึ่งมีความสำคัญในการรักษาโรคต่างๆ เช่น หอบหืด โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) และโรคหัวใจและหลอดเลือดบางชนิด นอกจากนี้ แกนพิวรีนของมันยังทำให้เป็นผู้สมัครที่น่าสนใจสำหรับการวิจัยในการออกแบบยาที่เล็งเป้าไปยังโรคทางระบบประสาท เช่น พาร์กินสันและอัลไซเมอร์ เนื่องจากความสามารถในการปรับเปลี่ยนกิจกรรมของสารสื่อประสาท ในด้านการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม อาจมีการสำรวจบทบาทของมันในการสร้างวัสดุขั้นสูงหรือเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์อินทรีย์สำหรับกระบวนการเคมีเฉพาะทาง