แลคตาซิสตินถูกใช้อย่างกว้างขวางในงานวิจัยทางชีววิทยาและเภสัชวิทยา โดยเฉพาะในการศึกษากลไกของโปรตีโอโซม ซึ่งเป็นระบบที่เกี่ยวข้องกับการย่อยสลายโปรตีนภายในเซลล์ เนื่องจากแลคตาซิสตินเป็นสารยับยั้งโปรตีโอโซมที่มีประสิทธิภาพ จึงถูกนำมาใช้เพื่อศึกษาผลกระทบของการยับยั้งโปรตีโอโซมต่อกระบวนการต่างๆ ในเซลล์ เช่น การควบคุมวงจรเซลล์ การตายของเซลล์ (apoptosis) และการตอบสนองต่อความเครียดของเซลล์ นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาการใช้แลคตาซิสตินในการรักษาโรคบางชนิด เช่น มะเร็ง เนื่องจากความสามารถในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งผ่านกลไกการยับยั้งโปรตีโอโซม การวิจัยเหล่านี้ช่วยให้เข้าใจบทบาทของโปรตีโอโซมในโรคและพัฒนายารักษาโรคที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น