ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มสารที่มีผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น สารที่ออกฤทธิ์ต่อตัวรับเซโรโทนินหรือโดพามีน นิยมใช้ในขั้นตอนการพัฒนาโมเลกุลใหม่เพื่อศึกษาฤทธิ์ทางจิตจูงใจหรือฤทธิ์ต้านซึมเศร้า อาจพบการใช้ในงานวิเคราะห์เปรียบเทียบโครงสร้าง-ฤทธิ์ของสารพิพพาเรซีนอนุพันธ์ แต่ไม่มีการนำไปใช้ในทางการแพทย์โดยตรงและจัดเป็นสารต้องห้ามในหลายประเทศเนื่องจากศักยภาพในการใช้ในทางที่ผิด