ซิลิคอนพทาโลไซยานีนไดคลอไรด์ถูกนำไปใช้หลักในวัสดุขั้นสูงและเทคโนโลยีเนื่องจากคุณสมบัติทางโฟโตฟิสิกส์และไฟฟ้าเคมีที่เป็นเอกลักษณ์ มันถูกนำไปใช้อย่างแพร่หลายในการพัฒนากึ่งตัวนำอินทรีย์ ซึ่งช่วยเพิ่มการขนส่งประจุและความเสถียรในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เช่น ทรานซิสเตอร์เอฟเฟกต์สนามอินทรีย์ (OFETs) และโฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPVs) การดูดซับที่แข็งแกร่งในช่วงคลื่นที่มองเห็นได้และใกล้อินฟราเรดทำให้เป็นส่วนประกอบที่มีคุณค่าต่อเซลล์แสงอาทิตย์แบบย้อมสี (DSSCs) ซึ่งช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพการเก็บเกี่ยวแสง

ในสาขาการบำบัดโฟโตไดนามิก (PDT) สารประกอบนี้ทำหน้าที่เป็นโฟโตเซนซิไทเซอร์สำหรับการรักษามะเร็ง เมื่อถูกกระตุ้นด้วยแสง มันจะสร้าง reactive oxygen species (ROS) ที่ทำลายเซลล์มะเร็งอย่างเลือกสรร ในขณะที่ลดความเสียหายต่อเนื้อเยื่อสุขภาพ นอกจากนี้ คุณสมบัติการเรืองแสงถูกนำไปใช้ในเซ็นเซอร์ทางแสงและตัวแทนการถ่ายภาพ ซึ่งช่วยให้การตรวจจับและการแสดงภาพที่แม่นยำของโมเลกุลชีวภาพหรือมลพิษทางสิ่งแวดล้อม ซิลิคอนพทาโลไซยานีนไดคลอไรด์ยังถูกสำรวจในออปติกส์แบบไม่เชิงเส้นสำหรับการใช้งาน เช่น การจำกัดแสงและการเก็บข้อมูล โดยอาศัยความสามารถในการปรับเปลี่ยนแสงภายใต้เงื่อนไขเฉพาะ