สารเคมีนี้ใช้หลักๆ ในสาขาวิทยาศาสตร์วัสดุ โดยเฉพาะในการพัฒนาเทคนิคการปรับเปลี่ยนพื้นผิว มักใช้เป็นสารฟังก์ชันนาไลเซอร์สำหรับออกไซด์โลหะและพื้นผิวอนินทรีย์อื่นๆ เพื่อเพิ่มความเข้ากันได้กับโพลิเมอร์อินทรีย์ คุณสมบัตินี้ทำให้มีคุณค่าในการสร้างวัสดุไฮบริดที่มีคุณสมบัติเชิงกลและความร้อนที่ดีขึ้น

ในด้านอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ สารนี้ทำหน้าที่เป็นชั้นเชื่อมต่อในอุปกรณ์ เช่น ไดโอดแสงสว่างอินทรีย์ (OLEDs) และโฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPVs) ความสามารถในการก่อตัวพันธะที่เสถียรกับพื้นฐานช่วยปรับปรุงการฉีดประจุและการขนส่งประจุ นำไปสู่ประสิทธิภาพของอุปกรณ์ที่เพิ่มขึ้น

นอกจากนี้ ยังใช้ในการสังเคราะห์สารเคลือบและกาวขั้นสูง โดยกลุ่มกรดฟอสโฟนิกให้การยึดเกาะที่แข็งแกร่งกับพื้นฐานต่างๆ รวมถึงโลหะและเซรามิกส์ ทำให้เหมาะสำหรับการใช้งานที่ต้องการพื้นผิวที่ทนทานและต้านทานการกัดกร่อน

ในงานประยุกต์ทางชีวการแพทย์ สารนี้ถูกสำรวจสำหรับการปรับเปลี่ยนพื้นผิวของอิมปลันต์เพื่อปรับปรุงความเข้ากันได้ทางชีวภาพและส่งเสริมการรวมตัวกับเนื้อเยื่อทางชีวภาพได้ดีขึ้น โครงสร้างเคมีของมันช่วยให้สามารถติดโมเลกุลชีวภาพได้ ทำให้เป็นผู้สมัครที่มีแนวโน้มสำหรับการพัฒนาวัสดุชีวภาพที่ถูกฟังก์ชันนาไลซ์