เบนซิลฟอสโฟนิกแอซิดถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในสาขาวิทยาศาสตร์วัสดุ โดยเฉพาะในการพัฒนาเทคนิคการปรับปรุงพื้นผิว มันถูกใช้ในการสร้างชั้นโมโนเลเยอร์แบบประกอบตัวเอง (self-assembled monolayers) บนออกไซด์ของโลหะ เพื่อเพิ่มคุณสมบัติพื้นผิว เช่น ความต้านทานการกัดกร่อนและการยึดเกาะ ในงานสังเคราะห์อินทรีย์ มันทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการผลิตเอสเตอร์ฟอสโฟเนต ซึ่งมีคุณค่ามากในการสังเคราะห์ยาและสารเคมีเกษตร นอกจากนี้ ยังมีการประยุกต์ใช้ในการเตรียมโครงสร้างโลหะ-อินทรีย์ (metal-organic frameworks: MOFs) เนื่องจากความสามารถในการประสานกับไอออนโลหะ สนับสนุนการออกแบบวัสดุพรุนสำหรับการเก็บก๊าซและการเร่งปฏิกิริยา คุณสมบัติการจับเชลาต์ของมันยังทำให้มีประโยชน์ในกระบวนการบำบัดน้ำสำหรับกำจัดไอออนโลหะหนัก