ใช้เป็นตัวกลางสำคัญในการสังเคราะห์สารประกอบทางเภสัชกรรม โดยเฉพาะในการพัฒนายาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) และโมเลกุลชีวภาพอื่นๆ โครงสร้างของมันช่วยให้สามารถปรับเปลี่ยนกิจกรรมของเอนไซม์ไซโคลออกซิเจเนส (COX) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ สนับสนุนผลต่อต้านการอักเสบและยาแก้ปวด ใช้กันทั่วไปในเคมียารักษาโรคสำหรับการศึกษาความสัมพันธ์โครงสร้าง-กิจกรรม (SAR) เนื่องจากความเสถียรและความต้านทานต่อการเผาผลาญที่ให้โดยกลุ่มไซคลอพรอพิล นอกจากนี้ยังใช้ในการเตรียมโปรดรักและอนุพันธ์ที่มุ่งหวังในการปรับปรุงคุณสมบัติเภสัชจลนศาสตร์ เช่น การดูดซึมและครึ่งชีวิต