สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาเคมีทางการแพทย์และการพัฒนายา โดยเฉพาะในการออกแบบโปรดรัก (prodrugs) ซึ่งทำหน้าที่เป็นรูปแบบที่ปรับปรุงของส่วนประกอบยาสำคัญ (APIs) เพื่อเพิ่มการดูดซึมทางชีวภาพ (bioavailability) ความเสถียร หรือการส่งยาแบบกำหนดเป้าหมาย โครงสร้างที่ประกอบด้วยอนุพันธ์เพอรีน (purine derivative) และพันธะเอสเตอร์ (ester linkage) ช่วยให้สารนี้ทำหน้าที่เป็นตัวนำ (carrier) สำหรับอนุพันธ์นิวคลีโอไซด์ (nucleoside analogs) ซึ่งมักใช้ในการรักษาแบบต้านไวรัสหรือต้านมะเร็ง กลุ่มเอสเตอร์ช่วยในการปล่อยยาที่ออกฤทธิ์อย่างควบคุมในร่างกาย ขณะที่ส่วนของเอทิลอะมิโน (ethylamino) และเมทิลบิวทาโนเอท (methylbutanoate) ช่วยเพิ่มการดูดซึมเข้าสู่เซลล์และความเสถียรทางเมแทบอลิซึม การประยุกต์ใช้สารนี้มีความสำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพการรักษาและลดผลข้างเคียงในการบำบัดโรค เช่น การติดเชื้อไวรัสหรือมะเร็ง