สารไซโกซาโปนิน เอ (Saikosaponin A) จากพืชบัปผะเรด (Bupleurum falcatum) มีการนำมาใช้ในด้านต่าง ๆ ทางการแพทย์และเภสัชกรรม เนื่องจากมีฤทธิ์ทางชีวภาพหลายประการ สารนี้แสดงฤทธิ์ต้านการอักเสบ โดยยับยั้งสารสื่อกลางที่ก่อให้เกิดการอักเสบในร่างกาย เช่น ไซโตไคน์และโปรสตาแกลนดิน ทำให้มีศักยภาพในการใช้รักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบเรื้อรัง นอกจากนี้ ไซโกซาโปนิน เอ ยังมีฤทธิ์ต้านไวรัส โดยเฉพาะไวรัสตับอักเสบบี และไวรัสไข้หวัดใหญ่ ซึ่งช่วยลดการแพร่กระจายของไวรัสในเซลล์ จึงถูกศึกษาเพื่อพัฒนาเป็นยารักษาโรคไวรัส ในด้านการรักษาโรคมะเร็ง สารนี้สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งบางชนิด เช่น เซลล์มะเร็งตับและมะเร็งปอด โดยการกระตุ้นการตายของเซลล์มะเร็ง (apoptosis) และยับยั้งการสร้างหลอดเลือดใหม่ที่เลี้ยงก้อนเนื้อร้าย (anti-angiogenesis) ยังมีการใช้ไซโกซาโปนิน เอ ในการดูแลสุขภาพตับ เนื่องจากช่วยปกป้องเซลล์ตับจากความเสียหายจากพิษหรือแอลกอฮอล์ และส่งเสริมการทำงานของตับให้ดีขึ้น โดยรวม สารไซโกซาโปนิน เอ ถือเป็นสารสำคัญที่มีศักยภาพสูงในงานวิจัยด้านยาสมุนไพรและยาใหม่ ทั้งในด้านต้านอักเสบ ต้านไวรัส ต้านมะเร็ง และบำรุงตับ