ใช้เป็นยาต้านโปรโตซัวและต้านพยาธิ โดยหลักแล้วในการรักษาการติดเชื้อปรสิตในลำไส้ เช่น โรคอะมีบา (amoebiasis), ไการ์เดีย (giardiasis), และคริปโตสปอริดิโอสิส (cryptosporidiosis) ทำงานโดยยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนในโปรโตซัว แบคทีเรีย และพยาธิ ทำให้ไม่สามารถเจริญเติบโตได้ มีประสิทธิภาพต่อพยาธิบางชนิด และใช้กันทั่วไปในยาสัตว์เพื่อควบคุมปรสิตภายในในปศุสัตว์และสัตว์เลี้ยง ในทางการแพทย์มนุษย์ ใช้เป็นทางเลือกในการรักษาโรคสมองเสื่อมจากตับ (hepatic encephalopathy) โดยลดแบคทีเรียในลำไส้ที่ผลิตแอมโมเนีย เนื่องจากไม่ถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดมากนัก จึงมีผลข้างเคียงน้อยเมื่อใช้ทางปากและมีความปลอดภัยสูงสำหรับการติดเชื้อในระบบทางเดินอาหาร นอกจากนี้ ใช้ในเซลล์คัลเจอร์และชีววิทยาโมเลกุลเป็นสารเลือกในการวิศวกรรมพันธุกรรม โดยเฉพาะในเซลล์ยูคาริโอติกที่แสดงยีนต้านทาน