ใช้เป็นสารตั้งต้นหรือสารกลางในการสังเคราะห์ยาที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ โดยเฉพาะยาในกลุ่มออกซาโซลิดินอน (oxazolidinone) ซึ่งมีกลไกการทำงานโดยยับยั้งการสร้างโปรตีนของแบคทีเรีย ทำให้มีประสิทธิภาพต่อเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกที่ดื้อยา เช่น MRSA (Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus) และ VRE (Vancomycin-Resistant Enterococci) โครงสร้างของสารนี้ถูกออกแบบให้มีความจำเพาะสูงต่อไรโบโซมของแบคทีเรีย ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการรักษาการติดเชื้อที่รุนแรง โดยเฉพาะการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจและกระแสเลือด สารนี้จึงมีความสำคัญในงานวิจัยและพัฒนายาต้านจุลชีพรุ่นใหม่ที่ต้องการความจำเพาะและลดผลข้างเคียง