สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักในการพัฒนายาปฏิชีวนะชนิดใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการต่อสู้กับการติดเชื้อแบคทีเรียที่ดื้อยา โครงสร้างของสารนี้ถูกปรับแต่งให้เหมาะสมในการยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนของแบคทีเรีย ทำให้มีประสิทธิภาพต่อเชื้อก่อโรคแกรมบวกหลายชนิด รวมถึง methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาความเป็นไปได้ในการรักษาวัณโรค โดยเฉพาะสายพันธุ์ที่ดื้อยารักษาแบบดั้งเดิม นอกจากนี้ กลไกการออกฤทธิ์ที่เป็นเอกลักษณ์ของสารนี้ช่วยลดโอกาสในการเกิดการดื้อยาข้ามกับยาปฏิชีวนะที่มีอยู่ ซึ่งเพิ่มคุณค่าทางการรักษา การวิจัยกำลังดำเนินต่อไปเพื่อสำรวจประสิทธิภาพในการบำบัดแบบผสมผสานและการนำไปใช้ในการรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียอื่นๆ