สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้เป็นหลักในการพัฒนากึ่งตัวนำอินทรีย์ โดยเฉพาะในสาขาฟิสิกส์โฟโตโวลตาอิกอินทรีย์ (OPVs) และทรานซิสเตอร์สนามอิเล็กทรอนอินทรีย์ (OFETs) โครงสร้างของมันซึ่งมีระบบคอนจูเกตและหน่วยที่ขาดอิเล็กตรอน ทำให้มีประสิทธิภาพสูงในการอำนวยการขนส่งประจุและปรับปรุงประสิทธิภาพการดูดซับแสงในเซลล์แสงอาทิตย์ นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการสังเคราะห์โพลิเมอร์คอนจูเกตและโมเลกุลเล็กสำหรับใช้ในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ โดยกลุ่มเอสเตอร์โบรอนของมันช่วยให้สามารถปรับแต่งคุณสมบัติอิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างแม่นยำ การประยุกต์ใช้ของมันขยายไปถึงการสร้างวัสดุขั้นสูงสำหรับอิเล็กทรอนิกส์ที่ยืดหยุ่นและเบา ซึ่งมีส่วนช่วยในการนวัตกรรมเทคโนโลยีสวมใส่และระบบเก็บเกี่ยวพลังงาน