สารซัลลูบรินัล (Salubrinal) ถูกใช้เป็นเครื่องมือทางวิจัยในห้องปฏิบัติการเพื่อศึกษาเส้นทางการตอบสนองต่อความเครียดของเซลล์ โดยเฉพาะเส้นทางที่เกี่ยวข้องกับเรติคูลัม (endoplasmic reticulum stress) และระบบควบคุมการแปลโปรตีน สารนี้มีบทบาทในการยับยั้งการฟอสโฟรีเลชั่นของโปรตีน eIF2α ซึ่งช่วยลดการผลิตโปรตีนที่ผิดรูปในเซลล์ และส่งเสริมการอยู่รอดของเซลล์ภายใต้สภาวะเครียด ในงานวิจัย ซัลลูบรินัลถูกนำมาใช้เพื่อศึกษาโรคที่เกี่ยวข้องกับการพับโปรตีนผิด เช่น โรคอัลไซเมอร์ โรคพาร์กินสัน และโรคเบาหวาน เนื่องจากสามารถช่วยลดความเสียหายของเซลล์ประสาทและเซลล์เบต้าในตับอ่อนได้ในแบบจำลองสัตว์ทดลอง นอกจากนี้ยังมีการศึกษาในด้านมะเร็ง โดยพบว่าอาจช่วยเพิ่มความไวต่อการตายของเซลล์มะเร็งเมื่อใช้ร่วมกับยาเคมีบำบัดบางชนิด อย่างไรก็ตาม ซัลลูบรินัลยังไม่ถูกใช้ในทางคลินิก เนื่องจากยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัย และมีข้อจำกัดด้านความเป็นพิษและเสถียรภาพของสารในร่างกาย