สารนี้ถูกพัฒนาขึ้นเป็นตัวอย่างของสารที่มีโครงสร้างแบบพิเพอริทีน ซึ่งมักถูกศึกษาในด้านเภสัชกรรมเพื่อประเมินฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในฐานะสารตั้งต้นหรือสารตัวกลางในการวิจัยเกี่ยวกับตัวรับชนิดต่างๆ ในสมอง เช่น ตัวรับสารสื่อประสาทประเภทโดพามีน หรือเซโรโทนิน การใช้งานหลักของสารนี้จึงอยู่ในระดับห้องปฏิบัติการวิจัย เพื่อศึกษาโครงสร้าง-กิจกรรมของสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในการค้นหาสารใหม่ที่อาจมีศักยภาพเป็นยารักษาโรคทางจิตเวช หรือโรคทางระบบประสาท เช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล หรือโรคจิต อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีข้อมูลการใช้ในทางคลินิกหรือการผลิตเป็นยาเพื่อการค้าในปัจจุบัน